Dakafdichting als extra afdichting voor schuine daken
Een schuin dak is niet alleen strak vanwege de dakbedekking. Daaronder heeft een schuin dak een waterdichte of regendichte laag, die op verschillende manieren kan worden gemaakt. Hoe dit "subdak" is opgebouwd, welke materialen worden gebruikt en waar rekening mee moet worden gehouden, kunt u hier lezen.
Noodzaak van een onderdak
De bekleding van het dak met dakpannen of dakbedekking is niet helemaal dicht. Ze hebben verbindingen en overlappingen waardoor regenwater kan binnendringen. De winddruk zorgt er ook voor dat het water niet wegloopt, maar onder de dakbedekking wordt geblazen.
- Lees ook - Vloeibare dakafdichting - het werkt ook
- Lees ook - Bescherming van de dakafdichting voor groendaken
- Lees ook - Dakbedekking: schuin dak
- Lees ook - Schuin dak: gedetailleerde informatie
Er kan zich ook een zogenaamde ijsbarrière vormen tijdens de vorst. Deze ijsbarrière zorgt ervoor dat het smeltwater zich op het dak ophoopt en niet meer kan afvloeien. Ook in dit geval kan er water onder de dakhuid doordringen.
Het derde mogelijke gevaar van vocht is de vorming van condensatie aan de binnenzijde van de dakbedekking. Dit gebeurt wanneer warme, vochtige lucht door de isolatie dringt en condenseert op de koude bekleding.
De drie belangrijkste factoren die de bouw van een subdak noodzakelijk maken, zijn dus
- Winddruk en open overlappingen van de dakpannen
- Backwater door ijsbarrières
- Condensatie
Bescherming tegen binnendringend vuil
Om te voorkomen dat de isolatie en het interieur worden verontreinigd door stof, roet en vuildeeltjes, biedt het onderdak de juiste bescherming. De dakconstructie is ook beschermd tegen binnendringend vuil.
Bouwmethoden van het onderdak
Regenbestendig en waterdicht onderdak
Voor het type onderdak is de dakhelling de belangrijkste factor.
Bij zeer steile daken is er meestal een zeer goede waterafvoer in de richting van de dakrand. De montage onder de tegenlatten is dus zonder problemen mogelijk. De afdichtingscapaciteit van de tegenlatten is voldoende om te voorkomen dat er water door de nagelgaten in de tegenlatten dringt. In dit geval spreekt men ook van een "regendicht onderdak".
Als het dak echter niet zo sterk hellend is, moeten er andere maatregelen worden genomen. De zogenaamde "waterhoudende laag" moet dan over de tegenlatten worden gelegd, zodat er geen water kan binnendringen. De watergedragen laag wordt extra verlijmd of gelast. Dit wordt dan een "waterdicht onderdak" genoemd.
De tegenlatten moeten dan ook zo worden ontworpen dat het onderdak over de panlatten kan worden gelegd. Meestal zijn ofwel trapeziumvormige tegenlatten ofwel zijdelingse driehoekprofielen nodig.
Een waterdicht onderdak hoeft echter alleen gebouwd te worden als de zogenaamde standaard dakhelling aanzienlijk wordt onderschreden. In de praktijk zijn zulke lage dakhellingen zelden het geval, dus waterdichte subdaken zijn zeldzaam.
Verspreiding
Als een dakconstructie geen ventilatielaag tussen de isolatie en de dakbekleding heeft, moet het onderdak minstens zes keer minder waterdampdiffusieweerstand hebben dan de interne dampschermen. Dit zorgt ervoor dat vocht en waterdamp uit de isolatie veilig naar buiten kan worden geleid.
Gebruikte materialen
Als de waterdampdiffusieweerstand niet belangrijk is, kunt u zonder problemen gebruik maken van dakbedekkingsvilt (16,48€ bij Amazon*). Dit was in het verleden ook het gebruikelijke materiaal. De eis van een lage waterdampdiffusieweerstand maakt echter andere materialen noodzakelijk, tegenwoordig meestal nonwovens van polyethyleen.