EPDM Rubber Dakbedekking Kosten Vs. PVC en TPO

EPDM Rubber is een van de meest voorkomende platte dakbedekkingssystemen voor woonhuizen met lage of platte daken, vandaag de dag.

EPDM in een notendop

epdm ruberen dak

Rubberen membranen voor lage hellingen en platte daken zijn gemaakt van EPDM-rubber, een type synthetisch rubber dat wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan toepassingen.

Lees ook meer over EPDM dak prijzen

De E in EPDM verwijst naar ethyleen, P naar propyleen, D naar Diene en M naar de classificatie.

De eigenschappen van natuurrubber worden aangepast om het doel van synthetisch rubber te dienen - synthetisch rubber heeft daardoor betere weerbestendigheidskwaliteiten.

Kosten

Verwacht te betalen tussen €5.50 en €9.50 per vierkante voet om EPDM-membraan te installeren op een typisch plat dak, of ongeveer €8.250 tot €14.250 voor een 15 vierkante (1.500 vierkante voet) plat dak.

De kosten kunnen hoger of lager zijn, afhankelijk van de scheur- en verwijderingskosten van het bestaande dak, de isolatielagen en het aantal penetraties op uw plat dak.

Ter vergelijking, PVC en TPO daken kosten gemiddeld 6,50 tot 12,50 euro per vierkante meter geïnstalleerd, inclusief materialen en arbeidsgarantie.

Mogelijke problemen die vaak moeten worden gerepareerd

Verreweg het meest voorkomende probleem met EPDM-rubbermembraan is dat het vaak faalt bij de verlijmde naden door het bevriezen en opnieuw bevriezen van water in contact met de naden, of door het uitdrogen van de lijm door ouderdom of onjuiste installatie, wat vrij vaak gebeurt, vooral als de installateurs geen typische rubberen daken installeren.

In het noordoosten moet een typisch rubberen dak waarschijnlijk binnen vijf tot tien jaar na de dag van installatie worden gerepareerd. Een professionele rubberen dakreparatie houdt in dat de defecte naden worden opgeruimd, opnieuw gelijmd en gepolijst.

Historische achtergrond

Een rubberen dakbedekking is enkele decennia geleden ontstaan, in een tijd waarin bouwers en architecten grote behoefte hadden aan een dakbedekkingssysteem dat eenvoudiger en sneller te installeren was dan bebouwde daken (BUR), of daken in brand staken die verantwoordelijk waren voor een aanzienlijk deel van de branden tijdens de installatie.

EPDM-daken hadden een langere levensduur en er was geen speciale apparatuur nodig voor de installatie ervan.

Ook waren rubberen daken goedkoper te produceren. Omdat er destijds geen vergelijkbaar goedkoop dakbedekkingsproduct bestond, kreeg EPDM al snel een brede acceptatie als nieuw plat dak alternatief van die tijd.

Tegenwoordig concurreert rubberen dakbedekking kop aan kop met PVC- en TPO-dakbedekkingsmembranen.

Voordelen

Een van de grootste voordelen van EPDM-rubber is dat het sterk bestand is tegen water en dat het rubbermembraan het regenwater niet vervuilt, wat betekent dat een huiseigenaar het opgevangen regenwater kan opslaan en gebruiken voor reiniging, persoonlijke hygiëne en andere niet-drinkwatertoepassingen.

Bestand tegen UV, weer en warmte

De uitstekende weerstand tegen UV-stralen en de stabiliteit tegen weersinvloeden zijn twee van de belangrijkste eigenschappen van rubberen daken. Het kan intense temperaturen overleven en is ook bestand tegen brand. Daarnaast heeft het uitzonderlijke elektrische isolerende eigenschappen en is het bestand tegen stoom en polaire stoffen.

Duurzaamheidsoverwegingen & betere alternatieven

Door de langdurige elasticiteit en flexibiliteit hebben rubberen daken minder kans om te scheuren. Ze zijn duurzamer en kunnen langer meegaan dan veel andere soorten daken. Ze hebben geen zwaar onderhoud nodig, afgezien van de reparaties van de rubberen membraannaad die kunnen mislukken door stilstaand water of door het uitdrogen van de lijm.

Een beter alternatief voor EPDM-rubber is volgens ons een speciaal versterkt PVC-membraan dat met hete lucht wordt gelast, waardoor een supersterke verbinding ontstaat tussen de naden die ondoordringbaar worden voor water, in plaats van alleen maar aan de naden te lijmen.

Zoals u zich kunt voorstellen, zullen eventuele verlijmde naden uiteindelijk uit elkaar vallen door het afbreken van chemische bindingen als gevolg van weersinvloeden, stilstaand water en bevriezingscycli.